‘Biz dilenmiyoruz!’ 

 Son aylarda Suriye’de, muhaliflere karşı Esad rejiminin varil bomba saldırılarını arttırması ve sınırdaki çatışmaların yoğunlaşması,  Türkiye sınırındaki haraketliliği de arttırdı. En son açıklanan resmi rakamlara göre Türkiye’de bulunan Suriyeli sayısı 700 bini geçti.

Emre BAŞTUĞ

Fotoğraflar / Emre BAŞTUĞ

Suriye iç savaşından kaçıp, Türkiye’ye sığınmak zorunda kalan Suriyeliler, Türkiye’nin farklı yerlerinde,  farklı şekillerde yaşamlarını sürdürüyor. Türkiye’de bulunan 21 kampta 210 binin üzerinde Suriyeli yaşıyor. Geri kalan çoğunluk ise Türkiye’nin farklı şehirlerine dağılmış durumda.

Kamp dışında yaşayan Suriyelilerden kimisi bir işe girip çalışıyor. Akrabası olanlar onların yanında yaşamlarını sürdürmeye devam ediyor. Özellikle büyük şehirlere gelen Suriyeliler ise bir iş bulana kadar yaşamlarını idame ettirebilmek adına sokaktan geçenlere boyun büküp, el uzatıyor. 

Muhammed ve Ailesi / İstanbul - Üsküdar

Bir iç savaş, iki ülke...

Türkiye’ye yaklaşık iki ay önce gelmiş olan Muhammed ve ailesi de savaş mağduru. Suriye’nin Halep şehrinde dünyaya gelen Muhammed çocukluğunu ve savaşa kadar ki bütün hayatını bu şehirde geçirir. Lise birinci sınıftan sonra eğitim hayatına devam etmez ve bir ayakkabı fabrikasında işe başlar. Aradan uzun yıllar geçmez. Zaten o 1992 doğumludur. Genç yaşta evlenir ve bir çocuğu olur. Ardın hayatını değiştirecek iç savaş başlar.

Tepelerine yağan bombalar Muhammed’in evini de hedef alır. Evini kaybetmiştir ama onu çok daha fazla üzen anne ve babasını kaybetmesi olur. Bir tanıdığın evinde, eski bir dostun yanında, bir parkta derken yaklaşık iki yıl başka mekanlarda yaşamak zorunda kalır Muhammed ve ailesi. Kurşun ve bomba sesleri artık onlar için bir vızıltı haline gelmiştir, alışmışlardır o seslere. Hatta ikinci çocukları bir parkta dünyaya gelir. Zorlu hayat onlar için normalleşmiştir. 

Muhammed ve Ailesi / İstanbul - Üsküdar

Halep’ten İstanbul’a

Yaşanan zorluklara alışmışlardır alışmasına ama savaşın yakın zamanda bitmeyeceğini anlayınca Türkiye’ye gelmeye karar verirler. Halep’ten bir dolmuş ile sınır kapısına gelir Muhammed ve ailesi. Buradan Gaziantep’e giriş yaparlar. Bir süre kamplarda kalmak için uğraşır ancak  yoğunluktan dolayı yer bulamazlar. Sağdan, soldan derken biraz para biriktirirler ve İstanbul’a gelirler.

İstanbul’a geldiklerinde ise bir süre dışarıda kalırlar. Daha sonra Örnek mahallesinde aylık üç yüz lira ödedikleri eski bir eve taşınırlar. Ev kirasını ve çocuklarının giderlerini dışarıda insanlardan aldıkları yardım paralarıyla karşılayan Muhammed ‘Biz dilenmiyoruz, mecbur kaldığımız için insanlardan yardım istiyoruz’ diyor. Zaman zaman zabıtalardan azar işiten Muhammed bir iş bulup çalışmak istiyor ancak bir pasaportu dahi olmadığından bu çok kolay olmuyor. Çocukları rahatsızlandığında hastanede ücretsiz olarak tedavi olabiliyorlar ancak ilaçlar için eczaneye para ödemeleri gerekiyor.

 Savaşın en kısa zamanda bitmesini dileyen Muhammed ve ailesi kendi memleketlerine dönüp eski yaşamlarına geri kavuşmayı dört gözle bekliyor...

Muhammed'in eşi / İstanbul - Üsküdar